sep 052024
 
  • Translate option in the menu

  • Kies niet voor vereenvoudigde weergave

Deze zomer hadden we wel zin om er tussen de wintersport van maart en Gran Canaria in het najaar nog even samen tussenuit te gaan. Een echte bestemming hadden we niet in gedachten. We overwogen om weer naar ons wel bekende Steinach am Brenner te gaan maar vonden het ook wel leuk om weer iets nieuws te ontdekken. Ook ietsje minder ver van huis als het kon. Omdat onze AFS bonusdochter Arianna in het Duitse Tübingen woont, aan de universiteit werkt en daar ook bezig is met haar promotieonderzoek, leek het ons wel leuk om haar daar een keer op te zoeken. Het zou er ook wel een mooie omgeving zijn, daar net onder Stuttgart.

Dus informeerden we ons bij de lokale camping, pakten we de auto vol met alle kampeerspul en hondenkar en zetten we onze twee nieuwe e-bikes achterop de auto. Het idee was om daar twee of drie nachten te kamperen en dan op de terugweg nog ergens anders neer te strijken. Het werden acht nachten. Tübingen is zeer de moeite waard!

Vrijdag 19 juli

Omdat Aafke de donderdagavond nog een jubileumfeestje van collega’s op het werk had, had Hank de auto ingepakt. We hadden de accu’s uit de ebikes gehaald. Die lagen in de auto zodat de druk op de trekhaak lager werd. We vertrokken mooi op tijd. De camping had ons eerde per mail laten weten dat we niet hoefden te reserveren. Er was altijd wel plek, zeker als je op tijd aankwam. De reis ging redelijk vlot. We kwamen mooi rond half 12 op de camping aan. Achteraf bleek dat een goede timing omdat het hek en de balie van 12-3 gesloten waren. Anders hadden we een tijd moeten wachten. Nu werd ons het veldje aangewezen waar we zelf een plekje op mochten zoeken en de tent opzetten. Aanmelden kon later.

We hebben de tent bij ca. 30 graden Celsius opgezet op een mooi plekje vlak voor een stroomaansluiting. We zijn nog steeds blij met onze betaalbare maar o zo praktische Decathlon tunneltent. Voor de tent plaatsten we voor extra schaduw of om droog te zitten onze eventshelter. Tot slot omheinden we ons plekje met schapengaas waardoor Yerke zich vrij rond de tent kan bewegen, ook als wij zelf even weg zijn. De auto kon mooi voor ons veldje strak langs de heg staan. Toen alles eenmaal stond, namen we eerst een verfrissende duik in de Neckar. Die lag langs de camping en had heerlijk koel en stromend water.

Omdat we in de vroege ochtend vergeten waren om brood te eten en tot dusver op een ontbijtje en wat snacks teerden, zijn we daarna snel de stad in gegaan om wat eetbaars te scoren en wat boodschapjes te doen. We namen een Eiskaffee op het terras naast de grote kerk. Ondertussen hadden we via de Whatsapp contact met Arianna. Zij en haar vriend Constatin reserveerden een plek waar we konden eten en waar ook Yerke mee mocht. Die avond kwamen zij ons ophalen bij de tent. We fietsten naar een restaurant bij de tennisclub waar we prima aten.

Op de terugweg haalden we een ijsje in het centrum. Dat deden we bij Arianna haar favoriete ijssalon. Daarna gingen zij en wij ieder onze eigen weg.

Zaterdag 20 juli

We hebben die eerste nacht in de tent prima geslapen op ons tweepersoons zelfopblazend matras van de Bever, al was er eerst een groot muziekfeest dichtbij. Het openluchtzwembad van Tübingen lag aan de andere kant van de Neckar, iets opzij. Waarschijnlijk was het daar. We besloten na het ontbijt een Komoot route richting Herrenberg te gaan fietsen. Komoot en de app van onze e-bikes zijn aan elkaar gekoppeld waardoor je makkelijk genavigeerd wordt, al is het soms even wennen. Het was een mooie route, deels halfverhard. Herrenberg bleek een leuk stadje te zijn. Op het dorpsplein namen we Kaffee met Kuchen. Die middag zou er iets van een muziekfeest zijn dus er stond een grote tent met podium.

Toen we weer verder wilden fietsen en probeerden de Komoot route weer op te pikken, brak er iets in de bevestiging van de beugel op Yerke zijn fietskar. We hebben nog geprobeerd of we dat met tieraps konden improviseren maar die hielden het niet. Hank is toen snel via de rest van de route naar de camping gefietst terwijl Aafke met Yerke in een klein parkje bleef zitten. Op de camping bleek het hek dicht voor auto’s, Na een korte discussie met de campingbaas mocht Hank per gratie de camping met de auto verlaten. In Herrenberg heeft hij zo dicht mogelijk bij het parkje op een oprit geparkeerd. Toen hij twee minuutjes later met de kar terug kwam, stond de bewoonster er al bij te kijken. Gelukkig begreep ze het. Terwijl Aafke haar route op de fiets af maakte, heeft Hank bij een bouwzaak twee grote slangenklemmen gekocht en daarmee terug op de camping de kar gerepareerd. Overigens hebben we later, eenmaal thuis, van Doggyride een nieuwe bevestiging voor op de hondenkar gekregen. Na deze mooie fietstocht met hindernissen hebben we lekker afgekoeld in de Neckar. Door eerdere regenval verderop, was de stroming een stuk sterker dan een dag eerder.

Tegen de avond kwam Arianna. Ook zij heeft nog even gezwommen bij de camping. Daarna hebben zij en Aafke kort op de fiets een paar boodschapjes gedaan. Daarna zijn we met zijn drietjes op de fiets naar Arianna’s appartement gegaan waar ze samen woont met Constatin. Toen zijn we naar haar huis gegaan waar Constatin even later thuis kwam. De barbecue werd aangezet en zo hebben we gezellig wat gegeten. Het was leuk om te zien hoe Arianna woonde maar ze zouden binnenkort gaan verhuizen dus moeten we een keer opnieuw komen kijken.

 

Zondag 21 juli

Deze ochtend hebben we in het centrum van Tübingen gekeken hoe Arianna mee deed aan een triatlon. Bij het zwemmen in de Neckar hebben we haar niet kunnen herkennen maar bij het fietsen we en bij het lopen nog beter. Langzaam veranderde het weer van zonnig naar wat regen. Hank heeft in de tent op zijn mobiel de Formule 1 race van Hongarije gekeken. Normaal heeft hij zoveel data dat hij zich daar nooit druk over maakt maar zo’n race bleek meer data te gebruiken dan verwacht. Hij heeft nog een paar keer wat data bij moeten kopen en wat Facebook posts met foto’s gedaan via de trage wifi bij de campingbalie.

Die avond hebben we zelf bij de tent gekookt. Daarna hebben we samen een leuk rondje gefietst terwijl Yerke een keer bij de tent bleef. We moeten wel wennen aan navigatie bij Komoot routes als je niet op de route zelf start, maar met wat improviseren vonden we ook een mooie route terug.

We namen ’s avonds nog een lekker wijntje bij de tent. Ook deze nacht sliepen we op de slaapzaken en onder het laken. We hadden een matrashoes om het tweepersoons zelfopblazend matras gedaan. Dan hadden we twee Nomad slaapzakken aan elkaar geritst zodat dit een tweepersoons slaapzak werd. En we hadden een groot laken mee. Zo konden we steeds kiezen hoe we sliepen; onder een dubbele slaapzak, in een tweepersoons slaapzak of onder een laken. Meestal begonnen we de nacht onder het laken en soms kropen we ergens in de nacht in de slaapzak.

Maandag 22 juli

Omdat we hadden ontdekt dat er toch nog wat speling zat in de provisorisch gerepareerde bevestiging van de hondenkar, hebben we de Nederlandse campingbuurtjes gevraagd of ze toevallig een houten wasknijper hadden. Daarvan hebben we één helft als wig tussen de buis en en de klem van de kar geslagen. We zetten het vast met een tierap en pleister. Dat voelde al een stuk stabieler.

De fietskar hield het dan ook goed op weg naar het outlet stadje Metzingen en weer terug (48 km.).  Aafke vond er Gucci, Versace, Prada e.d. wat prijzig. Ze vond niets van haar gading. Hank haalde nog een korte broek , een shirt met lange mouwen en een mooie polo voor weinig bij Under Armour. Terug op de camping is hij even met Yerke in de Neckar geplonst terwijl Aafke bij de tent bleef. Daarna zijn we zonder Yerke even samen even op de fiets naar de Altstad gereden en hebben we daar eens rustig rond gekuierd. We informeerden bij de Tourist Info naar de zgn, Stockerkahnfahrten (een soort gepunterde rondvaart op z’n Tübings) en besloten om die op ons gemak online te boeken.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hank Prinsen (@hanknl)

Tübingen heeft een mooi groot en authentiek Middeleeuws stadscentrum. Omdat hier geen industrie was, is Tübingen in WWII niet gebombardeerd. Het is hier ook een belangrijke universiteitsstad en daardoor heeft het de gemiddeld jongste bevolking van Duitsland. Dat merk je aan de levendigheid in het centrum. Arianna promoveert op de productie van biologisch afbreekbaar plastic door bacteriën. Tübingen is ook een echte fietsstad. We zagen heel veel mensen fietsen, en ook veel met de kinderen net als Yerke in een karretje. Bij een fiets- en voetgangerstunnel stond een digitaal bord dat het aantal fietspassages aangaf en dat waren er duizenden per dag.

Als we Tübingen nog één advies mogen geven dan is dat om alle overgangen tussen weg en fietspad nog wat gladder te maken. Maar verder helemaal mooi, ook in de omgeving.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hank Prinsen (@hanknl)

Terug op de camping wilden we de Stockerkahnfahrt boeken, maar de site hield geen rekening met Nederlandse postcodes en Nederlandse betaalmogelijkheden. Daarop reserveerden we telefonisch.

 

Dinsdag 23 juli

Vandaag begon Aafke de dag met ochtendzwemmen. We hadden één busje gas leeg en Hank vroeg bij de camping waar we die gasbusjes konden halen. Volgens iemand van de receptie haal je zoiets bij de Hornbach. We gingen daar dus op de fiets heen maar daar hadden ze het niet. Wel haalden we er een hamer en sterke tape. De halve wasknijper werd weer even stevig in de bevestiging van de fietskar geslagen en tape verving de pleister. Die hamer is in de toekomst ook makkelijk voor tentharingen.

Terug in het centrum van Tübingen hebben we bij de Tourist Info de gister telefonisch bestelde kaartjes voor de Stockerkahn fahrt gehaald. We hebben daar ook gevraagd waar je die gasbusjes haalt. Volgens de medewerker zat er een kilometer verder zat een gas-bedrijf. Toen we daar heen fietsten, bleken zij deze campingbussen ook niet te hebben. Daarom heeft Hank maar op google en zijn gevoel vertrouwd. In de binnenstad vonden we ze bij Biwakschachtel; een soort kleine Bever Zwerfsport.

Terug op de camping hebben we eerst bij de tent een broodje gegeten. Daarna fietsten we zonder Yerke naar de rondvaart. Hondjes mochten niet mee. Na de rondvaart heeft Hank de schipper wat fotootjes van Giethoorn laten zien, inclusief punterende trouwfoto. Daarna mocht hij het zelf eens proberen. Dat ging best goed, al is het net iets anders dan in Giethoorn met zo’n zware punterboom en in de stroming van de Neckar.

De Neckar is trouwens onderverdeeld in vakken van vijf kilometer waarbij stuwen en dergelijke het waterpeil beheersen, In het gedeelte naast de historische stad van Tübingen mag uitsluitend op spierkracht gevaren worden. Er zijn dus ook geen elektromotoren maar alleen die Duitse “punters”, roeiboten, waterfietsen en sup-boards. Het aantal commerciële vaartuigen is er strikt gelimiteerd. Voor een nieuwe Stockerkahn rondvaartboot is er wachtlijst van 20 jaar.

We fietsten via een supermarktje terug naar de camping. Daar hebben we eerst even gezwommen met Yerke. Daarna kookten we pasta. Na het eten besloten we om nog even naar Schloß Hohentübingen te fietsen. We gingen op de steile helling lekker in de eerste versnelling en op standje Turbo omhoog met Yerke in het karretje er achter. Het bleek er een mooi kasteel met mooie uitzichten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hank Prinsen (@hanknl)

We keken uit over de Altstadt van Tübingen en richting de Schwabische Alp, wat een bergrug van ca. 100 km blijkt te zijn. Hank vroeg zich al af welke berg het was maar zo zat het dus niet. Op de binnenplaats van het kasteel was muziek. We weten niet of dat het echte concert was met vrije toegang en heel weinig bezoekers of een repetitie. Daarna zijn we weer naar de camping gefietst voor eerst een kop thee.

 

Woensdag 24 juli

Deze ochtend fietsten we een mooie Komoot ronde van ruim 50 km.

’s Middags is Yerke even bij de tent gebleven. Wij zijn opnieuw naar Schloß Hohentübingen gefietst om deze keer de expositie “Kunst sinds de ijstijd” te bekijken. Daarna leerden we iets meer over Tübingen in het gratis toegankelijke Tübinger museum. We hebben boodschapjes gedaan en een ijsje gehad. Tussen de middag eten we vaak Milchreis. Heerlijk fris op deze dagen en ook nog wat voedzaam. We hebben de camping alvast laten weten dat we zondag vertrekken. Deze avond kwam Arianna spontaan mee eten. Gezellig, zo vond ook Yerke.

Donderdag 25 juli

We zaten deze ochtend rond 9 uur op de fiets richting Schloß Lichtenstein. Daarvoor moesten we de Schwabische Alp op en dat is een flinke klim. Je ziet dan per pedaalslag de range van de e-bike terug lopen. Hank ging rekenen en werd er toch wat zenuwachtig van. Daarop heeft Aafke de fietskar met Yerke ook even overgenomen.

Het was er een mooi kasteel. We kwamen er ook Nederlanders met twee kooikerhondjes tegen. Terug bij de fietsen ontdekten we dat de beugel waarmee de fietskar op de bagagedrager vast zit, op Aafke’s fiets was gebroken. Gelukkig kwamen we er zo op tijd achter. Yerke kwam weer achter Hank.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hank Prinsen (@hanknl)

We kozen voor een andere route terug. We zaten nu in de afdaling dus de range van de e-bikes nam zienderogen toe.  In Reutlingen hebben we op een terrasje ijs gehad en zijn we door de smalste straat ter wereld gelopen. Dat is officieel volgens het Guiness Book of Records. De fiets paste er niet door.

Na in totaal 66,5 km. fietsen waren we terug bij de tent met nog half volle accu’s. De was die Hank deze ochtend op de hand had gedaan, hing inmiddels droog.

Deze avond zijn we weer even samen gezellig de Altstadt in gegaan. Yerke bleef deze keer bij de tent, binnen het schapengaas. We kozen voor een leuk terras aan een binnenwatertje in de Altstadt waar we een Tannen Zäpfle pilsje dronken. Toen Hank even later naar binnen liep om even naar het toilet te gaan, gaf de eigenaar (?) een sneer over het gebruik van toiletten voor klanten. Dat was nogal een domme reactie omdat wij als klant buiten op zijn terras zaten.

 

Vrijdag 26 juli

We hebben deze ochtend eerst in de stad statiegeldflessen terug gebracht en brood gehaald. Daarna zijn we naar de Würmlinger Kapelle gefietst. Het was een leuk kerkje met mooi uitzicht. Hierna fietsten we door naar Schloss Hohenentringen. We hadden wat moeite om de menukaart te lezen en kozen elk voor de Schwabische salade. Dit bleek een enorme bult vleesreepjes te zijn. Erg bijzonder en we hadden ‘m ook wel kunnen delen.

Terug in Tübingen had Hank een verrassing in zijn hoofd zitten. Hij heeft maar eens romantisch een roeibootje gehuurd. Hij wilde natuurlijk heel romantisch zijn meisje varen maar Aafke wilde zelf ook even. Dit was leuk om te doen en ook dat Yerke mee was. Eenmaal terug op de camping hadden we ruim 32 km. gefietst en 3,5 km. geroeid.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hank Prinsen (@hanknl)

Het was een warme dag en de SUP  verhuur op de camping was die middag open. We huurden een SUP board voor een uur en gingen omstebeurt. Aafke was niet helemaal sportief. Toen Hank heel goed ging, riep ze dat dit op één been moest kunnen. Dat ging bijna goed. Plons! Maar zelf probeerde ze het niet.

We aten lekker bij de tent. Daarna bleef Yerke weer lekker achter het schapengaas en gingen wij een ijsje in de Altstadt eten. We kozen voor hetzelfde terras als gisteren en deelden er een heerlijke coupe. Hank kon het niet laten op de bediening nog even op de domme reactie van de eigenaar te wijzen. Of ze hem dat nog even wilden doorgeven. Het zat ‘m toch wat dwars dat hij gister niet ad rem gereageerd had.

Daarna bezochten we nog even een Biergarten aan de Neckar. Aafke wilde eens een Aperol proberen maar dat schenken Biergartens blijkbaar niet. Daarom namen we elk een pilsje met mooi uitzicht op de Neckar waar nog steeds gevaren werd.

 

Zaterdag 27 juli

Deze dag zouden we laat in de middag nog even met Arianna fietsen. Hoe het precies zou lukken, na haar werk, zouden we nog even bekijken. Het zou echter die middag ook beginnen met regenen en dat steeds harder en tot in de zondag. We waren van plan om zondagochtend te vertrekken maar besloten anders. We zouden dan in de regen zitten kamperen en de tent e.d. in de regen moeten opruimen en nat meenemen. We besloten dus om de tent droog af te breken en de auto vol te laden.

Aafke rekende af bij de camping. Ze rekenden voor ons met grote tent en eventshelter als twee kleine trekkerstentjes. Daar hadden we er deze week veel zien aankomen en vertrekken. Het was een echt veldje voor fietsvakantiegangers. Het was druk op de Autobahn. Google Maps stuurde ons vanaf Karlsruhe richting Koblenz en dan bij Venlo de grens over. Dat was rustiger maar ook hier ontkwamen we niet files. Maar ach, we hadden alle tijd. Heelhuids thuis komen was het belangrijkst. Ergens bij Venray probeerde iemand voor ons met een enorme caravan de McDonalds te ronden. Wat een drama. In de Mac vonden we het te druk dus zijn we gewoon door gereden. Later bij de Mac in Heerde was het rustiger.

 

Resumé

We zijn er heerlijk samen tussen uit geweest. Het was erg leuk om Arianna weer te zien. Het is daar een mooie omgeving om te fietsen en Tübingen heeft echt een prachtige middeleeuwse binnenstad en levendig bovendien. Zelfs Hank die totaal geen stadsmens is, had elke avond zin om nog even naar de Altstadt te fietsen. Op de Neckar wordt heerlijk extensief gerecreeerd. Er mag niets (electro) motorisch en het aantal commerciële boten is strikt gelimiteerd. Gemeentebestuur van Steenwijkerland; watch and learn! Het kamperen ging ons prima af. We hebben 8 nachten op de Neckarcamping gestaan en hadden op.een nachtelijk buitje na alleen maar mooi weer. We hadden bij thuiskomst nog een paar dagen om hier van de zomer te genieten.

Het weer thuis was goed dus de boot is weer goed gebruikt. In het najaar lonkt Gran Canaria.

Een paar weken na deze vakantie kreeg Aafke als souvenir van de Duitse politie nog een mooie foto van zichzelf achter het stuur, op de heenreis gemaakt. En dat voor maar 20 euro. Daarmee sluiten we deze blog in stijl af.