- Translate option in the menu
- Kies niet voor vereenvoudigde weergave
- Volledig foto-album op Facebook: klik HIER
- Onze reis op Aafke’s Polar Steps: klik HIER
Wat vooraf ging
Voor ons is de wintersport al jaren vaste prik rond februari / maart. Hoewel we ook genoeg mooie zomervakanties hebben gehad, hebben we de laatste jaren ontdekt dat het ook wel heel erg lekker is om in het najaar nog een keer de zon en warmte op te zoeken. We wonen in een mooi natuur- en watersportgebied en hebben onze boot altijd klaar liggen. We hoeven dus niet perse in de zomer op vakantie. Dit jaar hebben we tussen de twee banen van Aafke in even gekampeerd, en toen werd het bedenken wat we in de herfst wilden doen.
Mark gaat al jaren zo’n beetje elke winter met een paar fietsmaatjes en de racefiets op trainingskamp op Gran Canaria. Hij vertelt ons elk jaar dat wij het daar ook zeker mooi gaan vinden. Vorig jaar kregen we van Mark en Anke een verrassingsreis cadeau. We meenden toen al dat ze ons naar Gran Canaria zouden sturen. Dat werd Griekenland en was ook een heerlijke vakantie. Dit jaar besloten we maar eens door te pakken.
Als eerste noteerden we al Anke haar vakantieplannen. Yerke kan namelijk het beste naar haar toe. Dat vinden ze allebei leuk. In de tussenliggende weken hadden we nog twee keer een theatervoorstelling gereserveerd die we ook niet wilden missen. De tweede helft van oktober leek het meest geschikt. Toen we aan het einde van de zomer in Meppel voor een reisbureau langs liepen, vroegen we daar naar een eerlijk antwoord over wat zij slim vonden: Nu vast boeken of een last minute? Even later liepen we in de Hoofdstraat voor Tui langs. Daar vroegen we hetzelfde. We werden geadviseerd door een dorpsgenote en vroegen haar om ons wat voorstellen te mailen die pasten bij onze wensen. Die middag kregen we de eerste mail. Een paar mailtjes later hadden we een pakketreis van 9 nachten geboekt bij Sunny Village. Tui was ons destijds naar Bali ook prima bevallen en door een pakketreis te boeken heb je niet ineens een probleem met de accommodatie als de vlucht verandert. Omdat het voor de prijs niet uitmaakte of we via Sunny Cars zelf of via Tui boekten, vroegen we een tijd later om ook een huurauto aan de reis toe te voegen. Deze reservering hebben we nog één keer geannuleerd en opnieuw gemaakt toen dat zo’n 50 euro goedkoper kon. In de periode daarna verzamelden we wat toeristische informatie en sloegen we ook Whatsappjes van Mark op in een notitie op de mobiel. Pas later ontdekten we dat we in de herfstvakantie reisden.
We hadden op de tweede helft van juli en begin augustus na best een aardige zomer en vooral een prima nazomer. En dag of twee nadat de kou zijn intrede deed, hadden we de tassen gepakt (alleen handbagage) en vertrokken we van huis. We reisden op advies van Anke met haar The North Face Base Camp duffel S (50 l) en nog een die we zelf hadden gekocht. Daar kan heel veel in en die mag mee in de cabine. Daar nog een personal bag van de Decathlon bij en zo kregen we alles mee. We gingen naar de warmte dus hadden weinig nodig. In de week voordat we heen gingen was het trouwens extreem warm op Gran Canaria met temperaturen richting de 40 graden. Wij zouden het meestal rond de 27 a 28 graden mee gaan maken. Twee dagen voor vertrek reserveerde Aafke nog een tijdslot bij de security van Schiphol.
Maandag 16 oktober
Anke had Yerke in het weekend al mee genomen naar Drachten, We zorgden dat we ons huis schoon en netjes achter lieten en vertrokken na het eten naar Charles en Leona. Dat zijn vrienden uit Zaandijk. Onze vlucht zou de volgende ochtend te vroeg vertrekken om met de trein op tijd op Schiphol te zijn. Mark en Anke zijn gewoon aan het werk. We vertrokken iets te vroeg en dachten onderweg wat tijd te rekken door de toeristische route te nemen maar na Vollenhove konden we niet linksaf. Daarom heel rustig gereden en toch een kwartier te vroeg in Zaandijk, maar gelukkig was dat geen probleem. We hebben gezellig bijgekletst tot het echt tijd werd om hun logeerkamer op te zoeken. De volgende ochtend ging de wekker al heel vroeg.
Dinsdag 17 oktober
Het was nog te vroeg voor ontbijt maar een kop thee was wel lekker. Charles en Leona brachten ons samen naar Schiphol. Onze auto bleef bij hen voor huis staan. We zijn werkelijk nog nooit zo snel van auto naar de gate gegaan. Dat tijdslot werkte prima al denken we dat we, ondanks de herfstvakantie, ook vlot door de gewone rij waren gekomen. We stegen mooi op tijd op. Eerst zagen we Amsterdam goed liggen met mooi overzicht hoe Hank pas nog met John hun boot op weg van Katwijk naar Leeuwarden via het Noordzeekanaal achter het CS langs naar het Markermeer was gevaren.
Later zagen we Parijs liggen. Onderweg keek Hank een filmpje op de mobiel die hij vanaf Netflix had gedownload. Aafke had een luisterboek opgezet waarbij ze in slaap viel. Op het vliegveld bij Las Palmas konden we met onze handbagage zo doorlopen. Bij de SPAR vlakbij de uitgang kochten we nog een sandwich. Voor de deur was de ontmoetingsplek van Goby Cars. De chauffeur had nog meer namen op zijn lijst staan maar toen niemand op kwam dagen, bracht hij ons tweetjes in 10 minuutjes naar hun locatie. Onze eerste indruk trouwens: Gran Canaria is droger en minder groen dan we hadden gedacht. We houden wel van woeste landschappen.
De dame van de verhuur vroeg eerst of we wilden bijbetalen voor een tweede bestuurder. Dat vonden wij niet perse nodig. Toen bood ze ons voor 5 euro per dag een grotere auto aan met de tweede bestuurder gratis inbegrepen. Dat klonk ons wel aantrekkelijk dus hebben we daar voor gekozen. We kregen een nieuwe witte Citroën C3 met nog geen 2500 km. op de teller mee. Fijn was dat die ook Android Auto had. Dat was wel zo handig want zo konden we precies hetzelfde navigeren en muziek afspelen als in onze eigen Golf. Kort onderweg zagen we een Lidl. Daar zijn we gestopt zodat Aafke even wat boodschappen kon doen terwijl Hank even keek wat er langs de route te doen was. Aafke kwam terug met onder andere flessen water, fruit, een pot jam en een kuipje boter. We zetten de navigatie op een door water uitgesleten kloof; de Barranco de las Vacas. In een bocht stond een groot bord. Daar stopten we eerst. Hank testte er vast even de drone uit maar we bleken toch verkeerd te zijn. Een eind verder stond er geen bord maar stonden er wel auto’s geparkeerd. We liepen een klein stukje de weg omlaag en daarna een paadje af en zowaar: we waren in die kloof. Die was voor de drone niet zo vliegbaar, ook omdat er andere mensen liepen. Maar we hebben we een paar mooie foto’s.
Daarna gingen we verder via een snelweg naar het zuiden. Het was niet zo ver naar Sunny Village en we konden er de auto vlakbij de ingang aan de straat kwijt. Bij het inchecken bleek dat ze ons al hadden gemist met de Tui airport transfer. We hadden Tui in Meppel al gevraagd dit even door te geven. Zij hadden nota bene onze huurauto geregeld. Als wij aankomen op een vreemd vliegveld dan zoeken we als eerste de autoverhuurder en zitten we er niet op te wachten om ook nog Tui op te zoeken om te vertellen dat we niet mee gaan. Bij de receptie werd ons ook verteld hoe laat het ontbijt was. Dat bleek bij onze reis mee geboekt. Dan de zojuist gekochte boter en jam maar opsmeren voor de broodjes onderweg. Het ontbijt was vanaf 08.30. Van ons had dat trouwens wel een uurtje eerder gemogen trouwens, maar het zij zo.
Het huisje was verder prima. We waren alleen niet echt enthousiast over de bedden. Het waren twee lossen bedden op wieltjes naast elkaar. Wij liggen altijd de hele nacht dicht tegen elkaar aan, dus dan kun je er op wachten dat de bedden midden in de nacht uit elkaar schuiven en één van ons op de grond ligt. In onze eigen auto liggen dan altijd wel spanbanden. Nu vonden we in de buurt (in een winkeltje boven de supermarkt in CC Sandia (Commerical Centre)) grote tie-raps. Daarmee hebben we de poten van beide bedden aan elkaar vast gemaakt. De topdek matrasjes hebben we overdwars neer gelegd. Bij de supermarkt haalden we lunchbroodjes, een brood in plakjes, kipfilet en een soort toetjes van vla met een biscuitje er op. En Tui trouwens, als jullie mee lezen: vraag ook even of ze de airco vast aan zetten voordat de gasten komen en of ze er een gebruiksaanwijzing van in de infomap stoppen. Wij besloten even in het zwembad te plonzen terwijl het huisje afkoelde. Het was tegen de 30 graden.
Sunny Village kan uitsluitend via Tui geboekt worden. Je ziet er dan ook alleen maar Nederlanders. Het ligt in Playa del Inglés op goed 300 meter van CC Yumbo, net zo ver van CC Sandia en zo’n 900 meter lopen van CC Cita. Toen Mark ons vertelde dat we vlak naast de Jumbo zaten, vonden we dat wel handig; zo’n supermarkt naast de deur. Yumbo blijkt echter een groot winkelcentrum te zijn dat hotspot is voor de gay scene. Heel veel homostellen dus, verrassend weinig vrouwen hand in hand. Voor spannende kleding zou Hank er beter kunnen slagen dan Aafke. Verder ook veel ander publiek en neutrale winkels natuurlijk, veel restaurantjes met mensen die je aanspoorden om er te komen eten, maar ook dragshows, homobars en dergelijke.
CC Sandia is een kleiner winkelcentrum met restaurantjes, cafés en bars waar we vooral opvallend veel Duits hoorden. CC Cita is een groot maar verouderd winkelcentrum waar je allerlei winkeltjes hebt en ook veel café’s, barretjes, terrasjes, erotische clubs en zelfs Nederlandse horecagelegenheden zoals eetcafé de Volendammer. We hoorden dat je hier zelfs een frikandel speciaal kan bestellen. Er zijn sportbarren waar vooral voetbal op de tv schermen staat en er is live muziek waarbij je soms van het terras weg zou vluchten; zo vals! Ondanks de oude meuk vonden we Cita altijd wel gezellig en we voelden ons hier beter op onze plek dan in Yumbo of tussen de Duitsers in Sandia.
Woensdag 18 oktober
Onze biologische klok stond op half 10 toen we naar het ontbijt konden. We waren de eersten. Je kon kiezen tussen thee of een paar varianten koffie en uit roerei, omelet of spiegelei. Helaas kon je geen gewoon gekookt eitje krijgen. Na een paar dagen zei Hank maar dat hij geen ei meer hoefde. Het buffet kende versgebakken broodjes, plakjes brood om te roosteren, voorverpakte croissantjes, bakjes yoghurt, belegsoorten, muesli, fruit en vruchtensappen. Raar was dat er maar een paar messen in de bak lagen waarmee je fatsoenlijk brood kon smeren. Snijden wel, maar smeren niet. Gelukkig waren we altijd vroeg, Na het ontbijt hebben besloten we het strand maar eens op te zoeken.
We liepen naar de boulevard van Playa del Inglés en gingen daar het strand op. Langs de branding liepen we richting de vuurtoren van Maspalomas. Al snel wordt het textielstrand een naaktstrand. Wij hebben daar geen problemen mee. Bij een strandtent die ons was aangeraden, hebben we zelf ook een tijd aan streeploos bruin gewerkt. Smeren met factor 50 en regelmatig de zee in. Er hing een gezellig sfeertje met goede muziek. We onthielden de grote letters LOVE op een paal voor de strandtent. Witte letters, alleen de O was rood. Later leerden we dat de strandtenten ook nummers hebben, Dit was nummer 7 en werd ons favoriete plekje op het strand. Onthoud dit, want het komt later nog terug. We hebben ook even in de beroemde duinen gekeken.
Een paar mooie foto’s in die duinen en in zee houden we mooi voor ons privé-album. Toen we voelden dat we genoeg zon hadden gehad, liepen we door naar de vuurtoren van Maspalomas en daarna nog iets verder de boulevard op. Hank had het idee om een taxi terug te nemen omdat die hier vrij goedkoop zijn maar we besloten via de andere kant van de duinen terug te lopen. Eerst besloot Aafke echter nog een grote fles water te kopen terwijl we nog een volle bidon hadden zodat Hank mooi wat extra gewicht had om mee terug te dragen.
Na 13 km. bij 28 °C en een hoge luchtvochtigheid hadden we daarna bij het zwembad in Sunny Village wel een Sex on the Beach cocktail verdiend. Het is er van vier tot zes happy hour dus twee voor de prijs van één. Aafke vond hem wat te zoet. Na overleg met de receptie mocht Hank ook de drone even omhoog sturen. We hebben dus ook luchtfoto’s van het resort en ons huisje (nummer drie).
Die avond hebben we lekker gegeten bij grillrestaurant Skansen in CC Yumbo. Daarna hebben we nog even een drankje in CC Cita gedaan. We hebben er bij een gezellige cafeetje leuk gekletst met diverse andere vakantiegangers waaronder leuke mensen uit Noorwegen. We kwamen zelfs bekenden vanuit Nederland tegen die we ooit ergens bij een event hadden gesproken. Hen hebben we deze week een paar keer gezien. We hebben het deze avond niet vreselijk laat gemaakt. We wilden een beetje onze energie verdelen over een vakantie waarin we veel willen zien en doen. Daarna hebben we thuis nog drie dagen om bij te komen.
Donderdag 19 oktober
Deze ochtend waren we op tijd wakker dus besloten we voor het ontbijt rond 8.03 uur bij de Dunas de Maspalomas de zon op vanuit zee op te zien komen. We liepen naar hotel Riu. Daar kun je via een mooie tropische doorgang met palmbomen naar een uitzichtpunt. Het was een attractie, zo bleek, want we waren er niet de enigen. We hebben daar de drone ook even laten vliegen. Je mag bijna nergens op Gran Canaria vliegen. We denken vanwege een militaire radarpost midden op het eiland en natuurlijk het vliegveld. Hier was een randje groen, maar je moet er officieel toestemming aanvragen om foto’s of videobeelden te maken omdat het een gebied met naaktrecreatie is. Maar dat formulier was Spaans en ingewikkeld en rond zonsopkomst zal dat naakt wel meevallen. Bovendien zou ik in dat geval het fatsoen wel hebben om daar bij langs te filmen. Het was heel apart om de zon vanuit zee te zien opkomen.
We hebben verder deze dag gesnorkeld bij Playa de Arinaga. We gingen met de auto. Daar heb je een soort stadsstrandje met een soort dam er omheen waardoor er weinig tot geen golfslag is. We zagen veel mooie visjes en hebben er met de GoPro wat opnamen gemaakt.
Daarna zijn we met de auto richting Puerto Rico gereden. Mensen hadden ons verteld dat Playa Amodorea heel erg mooi was en ook mooi snorkelen. We zagen het vanaf de kustweg beneden liggen maar vonden het vreselijk massaal, toeristisch en commercieel aan doen dus zijn we nog een eindje door gereden en toen maar weer omgekeerd. In de omgeving van Puerto Rico zelf waren de berghellingen vol gebouwd met appartementencomplexen. Vreselijk. Halverwege de terugweg parkeerden we de auto bij een zijweggetje waar ook drie andere auto’s stonden en liepen we naar zee. Daar troffen we een klein strandje waar nog ongeveer vijf of zes mensen lagen. We hebben er even in de zon gelegen en in zee gezwommen. Voor snorkelen wierp de branding teveel zand op. We zijn daarna naar de vuurtoren van Maspalomas gereden. Het was er druk en dus even zoeken naar een parkeerplek.
Vervolgens liepen we naar ons favoriete plekje op het strand bij huisje 7. Nog even een beetje zon pakken. Overal…. Terug in Sunny Village gingen we eerst even plonzen. Het was Happy Hour. Die avond kookte Aafke en later op de avond zijn we nog gezellig een glaasje gaan doen bij één van de barretjes in CC Cita.
Vrijdag 20 oktober
Vandaag reden we eerst naar Puerto de Mogán.
Gisteren waren we al een aardig eind in de buurt. Deze keer namen we grotendeels de snelweg in plaats van de kustweg. Puerto de Mogán is een leuk stadje waar elke vrijdag een heel grote braderie blijkt te zijn. Voor velen is dat een trekpleister. Wij zouden volgende keer liever een andere dag kiezen. Het oude stadje is wel leuk met mooie straatjes en kanaaltjes onder huizen door.
Onder het motto “dat hebben we nog nooit gedaan” hebben we een rondvaart met een echte onderzeeboot gemaakt. Met de trip naar de Titanic in gedachten, hebben we Mark en Anke nog even gezegd dat we blij zijn hen gekend te hebben en dat ze goed op Yerke moesten passen. Maar we hebben het overleefd en het was leuk. We gingen tot ca. 25 meter onder water, zagen vissen en scheepswrakken en ook nep-decoraties van beton waarop zeebodemleven zich moest ontwikkelen. Grieks-Romeinse pilaren, een walvisskelet en dat soort dingen.
Toen we terug liepen naar de auto waren ze de braderie aan het opruimen. Hank wilde nog wel een groot strandkleed mee nemen. Er hingen er drie achterin de kraam. Hank koos kleur 1. Aafke vond die niet zo mooi (omdat er een nietszeggende olifant op stond). Hank zei dat zij dan maar moest kiezen tussen kleur 1 en 2. Kortom, nummer drie ging mee. Hank vond de kleuren van nummer twee mooier, waarop Aafke vroeg waarom hij die dan niet gekocht had. Het is nooit saai bij ons.
Daarna hebben we een paar door Mark aanbevolen wegen door de bergen gereden. Eerst gingen we via de CG 200 waar ik de drone nog even rond een molen liet vliegen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Toen kwamen we langs Rainbow mountain.
Dit bericht op Instagram bekijken
Bij La Aldea de San Nicolas de Tolentino gingen we de CG 210 op. We hadden prachtige uitzichten maar het was wel een erg smalle weg met heel veel onoverzichtelijke haarspeldbochten. Daarna namen we de CG 60 terug naar Playa des Inglés. Hank had in zijn totale leven nog niet zoveel haarspeldbochten als op deze dag gereden.
Het is deze dag trouwens 36 jaar geleden dat wij ons in Esch-sur-Sûre in Luxemburg verloofden. Dat gingen we lekker vieren op een terrasje in CC Cita. We drinken er trouwens gewoon cola light en spa rood maar ook dan is het gezellig.
Zaterdag 21 oktober
Deze ochtend was het wat bewolkt dus dat leek ons mooi voor op het strand. Dan verbranden we niet zo snel. We zijn door de duinen heen gelopen en met een goed gevoel voor de stand van de sterren en aardmagnetische velden kwamen we perfect uit bij de strandtent die we gezellig vinden. Vandaag wapperde er de regenboogvlag. Aafke zei dat het wel gayday zou zijn of zo. We vinden dat helemaal prima maar dat bracht wel een ander publiek naar de strandtent. We lagen er mooi op tijd op onze baddoek en om ons heen kwamen steeds meer homostellen te liggen. Aafke was op een gegeven moment de enige vrouw in de verre omtrek. Een echt probleem hebben we daar verder niet mee maar we voelden ons niet helemaal op onze plek en besloten een eindje te verkassen. Misschien lagen we hen ook in de weg.
Pas later ontdekten we dat er nóg een strandtent was met grote letters LOVE in het zand. Dat is strandtent nummer 5 met kleurige logootjes op de rode O van LOVE. Toen we over het laatste duin kwamen en dat bord zagen staan, waren we zo tevreden met onszelf dat we in een keer goed waren gelopen dat we niet verder hebben gekeken. We lagen dus op het homostrandje, pakweg 300 meter dichter bij Playa del Inglés en verder van Maspalomas. We kunnen er wel om lachen en gaan deze vergissing niet meer maken.
Grappig detail. Toen we uit zee kwamen, vroeg Aafke waarom mijn achterste een beetje lichtblauw was. Bij haar bleek dat ook zo te zijn. Blijkbaar gaf de blauwe kleur van het grote strandkleed dat we gister voor een tientje op de braderie van Puerto de Mogán kochten, een beetje af. Met zonnebrand kon je het gelukkig wegpoetsen. We hebben toen de badlakens maar op het kleed gelegd. De zon was inmiddels flink gaan schijnen dus we bleven goed smeren met factor 50 en plonsden regelmatig in zee. Op een gegeven moment is het dan verstandiger om te stoppen met in de zon liggen. We zijn toen maar via het strand terug gelopen. Het is 28⁰C als we weer in ons huisje aan komen. We spelen dan met de gedachte om deze avond de zon vanaf het hoogste punt van het eiland onder te zien gaan maar besluiten toch anders. We aten aan de boulevard van Playa del inglés ambachtelijk gemaakte pizza op een plek die Mark ons aangeraden had. We hebben er nog even langs allerlei bars en restaurants gelopen. Op veel plaatsen was er lekkere live muziek. We liepen door naar CC Cita en kwamen daar in gesprek met leuke Italiaanse mensen. Hij kwam van Sardinië waar Mark ooit een driedaagse Giro won. Zij kwam van Bologna waar Arianna gestudeerd heeft. Toen we terug bij ons huisje kwamen, had het geregend dus waren er wat baddoeken nat. Geeft niet. Droogt wel weer op.
Zondag 22 oktober
Vandaag werd regen voorspeld. Daarom vonden we dit een mooie dag om een keer naar het Aquarium bij Las Palmas te gaan; “Puma del Mar”. Aafke reed. Het is een mooi aquarium trouwens met metershoge zuilen en een enorme glazen wand waar achter haaien, roggen, zeeschildpadden en talloze andere vissen zwommen.
Omdat we toch in die buurt waren, zijn we wat langs de bananenplantages gereden. Er was in de buurt ook een plantagemuseum maar die was op zondag gesloten. We konden wel bij een oprit mooi tussen de bananenbomen staan voor een paar foto’s.
Op de terugweg zijn we nog in de vallei Barranco de Guayadeque langs grotwoningen gereden. Daar hebben we een korte wandeling gemaakt.
Omdat ik zo’n man die daar woonde wat vroeg, mochten we zelfs even binnen kijken. Hij woonde er met z’n oude moeder. Eerder met drie dus we vermoeden z’n vader ook.
Het was er langs de weg en op de parkeerplaats erg druk. Hank heeft er nog even twee dames in een Fiat 500 behoed voor ernstige blikschade. Die ene kon serieus niet achteruit rijden.
We gingen in Sunny Village nog even het zwembad in. Daarna kookte Aafke. Overigens: Hank kookt thuis bijna altijd dus rolbevestigend is dit niet. Met de F1 op de mobiel liepen we even later naar Yumbo. Daar hadden we voor een drankje afgesproken met de familie Smit van Smits Paviljoen in Giethoorn. Bij een juweliertje kreeg Aafke nog een mooi sexy enkelkettinkje. Ze had de hare thuis vergeten en Hank vindt het nou eenmaal leuk. Aafke zelf ook wel hoor. Het was gezellig met de familie Smit en tussendoor zagen we Verstappen winnen in Austin. Even later zagen we elkaar nog even toen we langs een dragshow liepen. Daarna gingen wij weer gezellig een drankje doen in CC Cita. Aafke raakte er in gesprek met een straaljagerpiloot van de Turkse luchtmacht. We hadden al eerder straaljagers in formatie zien vliegen. Er schijnen oefeningen te zijn. Last of hinder hebben we er niet van.
Maandag 23 oktober
Deze ochtend hebben we even rustig aan gedaan en daarna hebben we ons met de taxi vanaf Yumbo naar de vuurtoren bij Maspalomas laten brengen. De taxi’s werken er met vaste tarieven. Deze rit was negen euro. We gaven er tien. Vanaf de taxistandplaats was het zo’n 1400 m. lopen naar onze favoriete strandtent met de O zonder logootjes. Die fout maken we niet opnieuw. Daar hebben we lekker streeploos bijgebruind. Er is weer veel in zee geplonsd en er is bijna een halve fles factor 50 door gegaan. Toen het qua zon wel weer genoeg was geweest, heeft Aafke maar haar Columbia shirt met lange mouwen aan gedaan en zijn we het strand af gelopen naar Playa del Inglés met nog een plonsje onderweg.
Op de boulevard hebben we een half haantje gedeeld. Daarna zijn we langs de boulevard en de duinen door gelopen naar Sunny Village.
Omdat we op de boulevard aan het einde van de middag al dat halve haantje hadden gedeeld, hebben we in ons huisje, met magnetron, het kliekje pasta op gemaakt. Later die avond reden we naar een punt zo’n 15 minuten de bergen in waar je de sterren goed zou kunnen zien. We hadden echter een maan van 71% en wat bewolking die daardoor oplichtte dus het was niks anders dan in Wanneperveen. We hadden op een sterrenhemel als in IJsland gehoopt.
Dan maar een paar foto’s van Playa del Inglés en Maspalomas bij avond gemaakt, de camera weer terug gebracht en nog even naar het uitgaansgebied gelopen. Eerst keken we even bij CC Sandia maar daar hoorden we alleen maar Duits. In CC Cita is het internationaler en dat vinden we veel gezelliger.
Dinsdag 24 oktober
We hadden in gedachten om voor het ontbijt te vertrekken en ergens in de bergen een mooie hike rond een meertje te doen. Aafke las echter op internet en in de Komoot app allemaal berichten over gevaarlijk, glad na regen, ontbrekende paden en meer. We hebben dus alsnog aan het zwembad van Sunny Village ontbeten.
Tijdens het ontbijt besloten we om deze ochtend te gaan snorkelen. Deze keer reden we naar Playa del Cabrón. Dat is een mooie rustige baai. We parkeerden er bij een oud vervallen hotel en liepen naar beneden. Daar hebben we weer veel mooie visjes op de GoPro gezet.
Er waren ook straaljagers aan het oefenen. Misschien was het de piloot wel die Aafke eerder in CC Cita gesproken had. Hank vond het jammer dat hij de R6 met telelens niet mee had bij deze gratis vliegshow, want we zouden alleen gaan snorkelen. Bij die plannen heb je ‘m niet echt nodig en kan er op het strand alleen maar wat mis gaan. Maar dan ken je Aafke niet. Kortom: we reden weer de bergen in. Via de GC 130 omhoog met mooie uitzichten naar de Pico de las Nieves; het hoogste punt van Gran Canaria. Ook vanwege de prachtige uitzichten op deze route was het jammer dat de EOS R6 in ons huisje lag.
Het was weer een route met veel haarspeldbochten en hellingen waarvoor we terug moesten naar de tweede en zelfs eerste versnelling. Gelukkig was de weg niet zo smal als de CG210 van een paar dagen eerder dus tegenligger vormden geen uitdaging. Een eindje onder het hoogste punt waren de bomen in herfstkleuren. Gezien de zwart geblakerde bodem denken we dat dit door brand komt. We stopten erven bij een krater om van het uitzicht te genieten. Er stond een kraampje waar ze lokale specialiteiten verkochten. Omdat onze bergrit niet gepland was. hadden we geen lunch mee genomen. Daarom kochten we er een soort klein amandel / marsepein taartje. Er liep een hondje op de weg. Die zou bij een huis in de buurt horen maar schooide graag bij toeristen. Dat taartje vonden we zonde maar er lagen nog wel een paar theebiscuitjes in de auto die Aafke op dag één bij de Lidl tussen vliegveld en Sunny Village had gekocht.
Even later waren we bij het hoogste punt van Gran Canaria; Pico de las Nieves. Het was bewolkt maar af en toe trok dat weg. We zagen zelfs Tenerife liggen. Dat was een heel apart gezicht zo boven de bergen van Gran Canaria waarop wij uit keken. Extra jammer dus dat de grote camera nog in het huisje lag.
Via Cruz de Tejeda (vooral kippen) en het witte stadje Tejeda via de CG 60 terug. In Tejeda hebben we even langs de witte huisjes gewandeld, in de kerk gekeken en koffie met heerlijke koek gehad bij het beroemde bakkerijtje Dulceria Nublo.
Daarna is Aafke gaan rijden omdat ze op het stuk weg dat nu ging komen, vorige week misselijk werd. Deze keer werd Hank dat dus. We waren rond etenstijd terug bij ons huisje nummer 3 in Sunny Village.
Hank was dus een beetje misselijk na al dat gedraai in de bergen en wist al wat hij wilde eten. Gewoon simpel gegrilde kipfilet met Canarische aardappeltjes bij Skansen in Yumbo. Daar werd het al meteen een stuk beter van. Hij dronk er gewoon een cola light en Aafke een spa rood bij. Na het geven van de fooi werden er ineens twee shotjes voor ons neer gezet. Vooruit dan maar. Toen we vroegen wat het was (caramel wodka) kregen we opnieuw, en voor we die half op hadden, werd alweer bijgevuld.
Ook Aafke haar lege glas van de Spa rood begonnen ze te vullen tot we snel “Ho!” riepen. We hebben dat uit het grote glas in het lege spa rood flesje gegoten voor thuis. We vonden het sneu om te laten staan maar hoefden het echt niet. Op de terugweg kwamen we nog dragqueens tegen maar Hank ging gewoon met zijn eigen prinses naar het huisje. Daar hebben we nog even een uurtje bij geslapen. Toen zijn we toch nog even op uit gegaan voor een drankje in CC Cita.
Een dag later hoorden we trouwens dat er vanwege de wind veel mensen het strand tussen Playa del Inglés en Maspalomas hadden verlaten. Je werd er gezandstraald. Het bleek dus een goede dag geweest te zijn om andere dingen te doen.
Woensdag 25 oktober
Dit was onze laatste volle dag op Gran Canaria. Het werd een echte stranddag. We zijn even door Yumbo om te zien hoe de sfeer er in de ochtend was, en toen door de duinen gelopen en nu wel in één keer goed naar ons favoriete plekje. We wilden er eigenlijk voor € 7.50 twee ligbedjes met parasol huren maar alles was al bezet. Toen ontdekten we, net voor onze vakantie stopt, dat je er ook alleen een parasol kunt huren. Voor € 2.50 zetten ze die bij je eigen strandlaken neer. Dat scheelt een hoop zonnebrand en we konden nu ook wat langer blijven. Hank heeft mooie foto’s gemaakt van zijn favoriete model maar hij wil Aafke en jullie allemaal natuurlijk ook niet in verlegenheid brengen door deze te delen. We konden iig wel mooi zien dat we aardig zijn bijgekleurd. Af en toe hebben we lekker geplonsd. Verder leuke mensen gesproken met wisselende nationaliteiten. We lagen onder de gehuurde parasol tussen leuke Duitsers en Noren. Een lekker muziekje en sfeertje daar. Als we in zee gaan, laten we altijd onze zonnebrillen in de pet op onze badlakens liggen. Eerder deze week hielpen we nog een Engelsman zoeken die zijn zonnebril in de branding was verloren. Eén op recept nog wel. Door de onderstroom was zoeken een kansloze missie. (Aafke heeft later die dag zijn rug trouwens even ingesmeerd omdat hij precies op dat plekje waar hij zelf niet kon komen, behoorlijk rood werd. Aardig zijn kost niks.) Wij namen zelf al vanaf dag één bewust onze zonnebrillen niet mee de golven in. Deze middag echter troffen we bij terugkomst uit zee Aafke’s Oakley totaal verbogen en gebroken aan. Die van Hank was ook flink verbogen maar was met enige moeite weer draagbaar, maar nog steeds alles behalve in model. Inmiddels heeft de opticien in Steenwijk deze weer weten te herstellen. Die van Aafke is total loss. Dank aan degene die over onze spullen is gelopen.
We wandelden rond half zes via het strand terug en hebben onderweg nog even in zee geplonsd. Na het douchen en omkleden zijn we naar Poke Station gelopen die ons door Mark was aanbevolen.
En terecht. We hebben er prima gegeten al hadden we vast de large portie ook wel op gekregen. Het enige dat jammer was, was dat je buiten vanaf drie kanten verschillende muziek hoorde. Het eten was echter prima, en gezond! ’s Avonds in CC Cita kwamen we de buur-Noren van het strand weer tegen. Ze hadden andere Noorse vrienden bij zich. We hebben gezellig met z’n zessen een paar drankjes gedronken en hebben het verder niet te laat gemaakt. De volgende ochtend moesten we inpakken.
Donderdag 26 oktober
Met alleen handbagage waren we snel klaar met inpakken. We moesten voor 12.00 uur uitchecken. Bij ons laatste ontbijtje bij het zwembad van Sunny Village heeft Aafke haar hier gekochte flesje nagellakremover aan die leuke dame van de bediening gegeven. Dat mag niet mee het vliegtuig in. Wat andere dingetjes uit de koelkast heeft ze aan een ouder echtpaar gegeven. Tassen inpakken, uitchecken en rijden. We checkten tegen 10 uur uit en wilden nog wat dingetjes niet al te ver van de autoverhuur bekijken. Een of andere groene kloof was met een dik hek afgesloten. De bananenplantage was nu wel open.
We hadden geen tijd om op de volgende rondleiding te wachten maar een Nederlander die deze net had gehad vertelde graag de highlights toen we deze bij een tros bananen troffen. We hebben daarna onderweg de auto afgetankt en deze bij Goby Cars ingeleverd. We hebben 778 km in de C3 gereden. Hank heeft zich op het invalidentoilet van Goby Cars vast omgekleed naar de lange broek en er het restant zonnebrand achter gelaten. We vliegen met alleen handbagage dus niet alles kan en mag mee. Met nog twee Nederlanders werden we met de shuttle naar het vliegveld gebracht. Daar kleedde Aafke zich snel even om naar Nederlandse condities. We waren in no time door de security check. De camera en het plastic tasje met vloeistoffen hoefden niet eens bekeken. We aten nog even wat stevigs bij de Burger King want we verwachtten (terecht) niks in het vliegtuig.
We werden vanaf de gate met een bus naar het toestel gebracht. Deze keer vlogen we in een Dreamliner; groter dan de heenweg en nu met schermpjes voor je. We zagen Tenerife weer liggen.
Aafke keek een film waarbij ze steeds in slaap viel. Ik had m’n eigen muziek op de koptelefoon en keek naar het toestel op de kaart en alle vluchtinformatie. Eén knikje in de route waardoor we maar een minimaal puntje van de Golf van Biscaje mee pikten. En bijzonder dat ze speciaal voor ons ook Giethoorn op de kaart projecteerden. Lang taxiën na de landing waarbij ook de feestverlichting even aan ging. Zonder ruimbagage vlot naar Vertrek 3 waar onze vrienden Charles en Leona ons opwachtten. Bij hen thuis in Zaandijk een koffie gehad en daarna nog een soepje en wat mini-loempiaatjes. Betere vrienden kun je niet hebben! Toen in onze auto gestapt en vlot naar huis gereden. Daar hebben we de eerste was in de machine gedaan en de jacuzzi omhoog gezet. Een paar uur later kreeg Aafke thee op bed. Tegen de middag bracht Anke Yerke toen we bij ma op de koffie zaten. Een mooie vakantie zit er op. Ik vind het leuk om onze belevenissen steeds even op Facebook te delen zodat vooral ma en oom Jan en natuurlijk ook anderen op afstand mee kunnen lezen. Ik heb zo ook een mooie basis voor deze blog. Zo kunnen we het ook later zelf nog eens terug kunnen lezen en komen mooie herinneringen weer naar boven.
Resumé
We hebben een heerlijke vakantie gehad waarin we veel gezien en gedaan hebben, ook van de dingen die we op ons lijstje hadden staan. We hadden ons goed voorbereid en veel tips gekregen. We accepteren ook dat je niet altijd alles kunt doen. En we zijn flexibel genoeg om andere dingen te doen die we van plan waren. Het bleek veel warmer dan normaal in oktober op Gran Canaria. Daarom hebben geen e-bike meer gehuurd of lange hikes gedaan. We denken dat we wel weer opnieuw naar Gran Canaria gaan. In het najaar nog even de zon en warmte opzoeken, bijzondere landschappen en plekken zien, leuke dingen doen, relaxen op het strand en ’s avonds bij het uitgaan leuke mensen van alle nationaliteiten spreken: dit bevalt ons wel.
We zaten op een mooi afgesloten appartementencomplex, met zwembad en tropische uitstraling. We waren even afgesloten van het nieuws. De TV met circa 80 zenders hebben we niet gebruikt. Er was een constante doorstroom van Nederlandse vakantiegangers bij het ontbijt. De mensen in de bediening, bij de receptie en de poolman waren allemaal super aardig. Eén middag bestelden we aan het zwembad één hamburgermenuutje om te te delen voor tussendoor, en dat kregen we op twee bordjes met elk een halve hamburger er op.
Op Gran Canaria worden veel huizen en appartementencomplexen tegen de berg opgebouwd. Er zijn veel hoge muren en hekken bij huizen langs de straten; geen open tuinen zoals wij die kennen. Er zijn leuke dorpjes met steegjes en er zijn helaas wat weinig parkeerplaatsen langs mooie bergwegen. Aan de oostkant zie je veel windmolens. Hoge rotskusten en woeste golven in het noorden. We vonden mooie plekken met super helder snorkelwater. Het kan er waaien. Sommige plekken op het strand hebben constant rode vlag, zoals bij de “punt” in het strand tussen Playa del Inglés en Maspalomas, wat trouwens “Veel duiven” betekent. We zagen veel tortelduiven en soms grote groene parkieten.
De CC’s kenden veelal dezelfde soort winkeltjes. Yumbo was “anders”. Als gay hotspot had het een heel eigen sfeer. CC Sandia en CC Cita waren ook op loopafstand. De eerste vonden we te klein en te Duits. De tweede gezellig, afwisselender en internationaler. Door alle wisselingen van binnen naar buiten en andersom heeft Hank met z’n astma nu wel tijdelijk een airco kuchje. Daar hielp geen extra dosis puffer tegen.
Dingen die we op ons lijstje houden voor een volgende keer:
- een echte hike
- route op de e-bike
- sterrennacht zonder maan
- met zo’n parachute achter de boot aan
- dolfijnentour
- Noordwest gedeelte verkennen
- drone kan wel thuis blijven
- even herfstvakantie checken
- …. meer tips welkom!
- Volledig foto-album op Facebook, klik HIER
- Onze reis op Aafke’s Polar Steps: klik HIER